Advokati Beograd – oblast rada Kancelarije

Advokatska kancelarija Janjić, Opsenica i partneri Beograd (J&O LAW ) pruža svim zainteresovanim klijentima, bilo pravnim ili fizičkim licima punu pravnu pomoć, kao i stručne savete u vezi svih pravnih pitanja. Celovito i kompleksno tumačenje zakona, iznalaženje najboljeg pravnog rešenja, uz prikupljanje i izradu potrebne dokumentacije, zastupanje pred odgovarajućim organima u skladu sa zakonskom potrebom čini sastavni deo ekspertize Advokatske kancelarija Janjić, Opsenica i partneri Beograd (J&O LAW ).

Građansko pravo se definiše kao skup pravnih normi koje uređuju društvene odnose u koje osobe stupaju povodom stvari, činidaba i imovine, pa se takvi odnosi stoga nazivaju građanskopravnim odnosima. Subjekti građanskog prava su pravna i fizička lica, a objekti građanskog prava su stvari, činidbe i imovina. U građansko pravo se ubrajaju: obligaciono pravo, stvarno pravo, nasledno pravo, porodično pravo, medijsko pravo, intelektualna svojina.

Radno pravo je naziv za skup pravnih normi kojima se uređuje nastanak, sadržina i prestanak radnog odnosa, kao i pravni položaj subjekata radnog prava. Radno pravo se može definisati i kao grana pozitivnog prava, koja podrazumeva primenu pravnih normi i načela sadržanih u radnom zakonodavstvu.

Šteta je umanjenje nečije imovine i sprečavanje njenog povećanja, kao i nanošenje fizičkog ili psihičkog bola ili straha drugom licu. Štetnik (dužnik naknade štete) je lice koje je prouzrokovalo štetu, a oštećeni ili žrtva (poverilac naknade) je lice kome je prouzrokovana šteta. Šteta može biti: materijalna šteta (imovinska),nematerijalna šteta (neimovinska).

Privredno pravo, kao grana prava, predstavlja nadgradnju nad privredom i privrednim poslovima. Privredno pravo je grana prava koja izučava autonomne, državne izvore prava koji se odnose na pravni status preduzeća i društava, odnosno privrednih subjekata, kao i privredne poslove koje oni zaključuju. Pored toga, izraz „privredno pravo“ označava i naučnu disciplinu koja se bavi teorijskim izučavanjima i uopštavanjem pravnih pravila koja se odnose na položaj i status privrednih subjekata kao i određena pravila za poslove koje zaključuju u međusobnim odnosima. Kako se privredno pravo razvilo iz trgovinskog prava, često se koristi i naziv trgovinsko pravo.

Ustavno pravo je naziv za granu prava koja uređuje osnove društveno-političkog uređenja, odnosno organizaciju vlasti neke države, tj. temeljna prava i dužnosti njenih državljana. Ustavno pravo je grana pozitivnog prava koja uređuje korpus ljudskih sloboda i prava, te sistem vrednosti i osnovna pitanja organizacije društva i države. Osnovni izvor ustavnog prava je Ustav.
Finansijsko pravo se određuje kao deo javnog prava, koje ima svoje korene u Ustavu. Kada govorimo o finansijama u širem smislu, razlikujemo: javne, monetarne, međunarodne i poslovne finansije. Poslovne finansije podrazumevaju skup znanja, koja su vezana za sistem finansijskog upravljanja u preduzeću, finansijsku politiku i pravila finansiranja, finansijsko planiranje, kontrolu i finansijsku analizu preduzeća, finansijsko upravljanje obrtnim sredstvima u preduzeću, restrukturiranje i sanaciju preduzeća, te se ona smatraju temeljem za bavljenje finansijskim i ekonomskim problemima u rešavanju konkretnih zadataka u finansijskom poslovanju privrednih društava.

Poresko pravo je subjektivno poresko pravo države i u njenoj je jurisdikciji. Realizuje se preko poreske vlasti. Poreskopravni odnos je javnopravni odnos između dve strane, na osnovu kojeg jedna strana (poreski poverilac) ima pravo da od druge strane (poreskog dužnika) zahteva određeno davanje, činjenje, nečinjenje ili trpljenje, a druga strana je dužna da to ispuni. Poreskopravni odnos je poreski zahtev države naspram poreske obaveze poreskog dužnika. Poreskopravni odnos je sa stanovišta poverioca poreski zahtev, a sa stanovišta dužnika poreska obaveza.

Krivično ili kazneno pravo je izraz koji se u širem smislu koristi za pravnu granu koja se bavi zaštitom najvećih vrednosti određenog društva, odnosno čija je zaštita u domenu države, kao entiteta, koji ima isključivo pravo kažnjavanja (ius puniendi). To je sistem zakonskih pravnih propisa kojima se utvrđuju uslovi za primenu kazni i drugih krivičnih sankcija prema učiniocima krivičnih dela, a u cilju zaštite društvenog i ekonomskog uređenja određene države. Postoje tri osnovna elementa za određivanje opšteg pojma krivičnog prava: krivično pravo je zakonsko pravo; predmet regulisanja krivičnog prava su osnovna pitanja kao što su krivično delo, krivična odgovornost i krivična sankcija; zaštitna funkcija krivičnog prava. Prvi element je formalnog, a preostala dva materijalnog karaktera. Jedinstvo ovih elemenata čini tzv. materijalno-formalni pojam krivičnog prava.

Upravno pravo je grana prava koja uređuje upravnu delatnost tj. ukupnost svih (autoritativnih i neautoritativnih) aktivnosti uprave kojima uprava neposredno izvršava svakodnevne zadatke i poslove ostvarujući svoju socijalnu funkciju, a čini je sistem pravnih normi koje uređuju organizaciju uprave i javnih službi, upravni postupak, obim i sadržinu upravne delatnosti – obavljanje upravnih poslova, donošenje pravnih odluka uprave, vršenje materijalnih radnji i kontrolu uprave.